Mongoolse paarden in Shanghai

Shaking up the liver

In Shanghai werd meer paard gereden dan in het zuiden in bijvoorbeeld Kanton of Macao. ‘Men dacht dat paardrijden gezond was “to shake up the liver” . De Yang-tse was de zuidelijkste afbakening van het gebied waar in paarden gehandeld werd door de Mongoolse paardenhandelaars, die hun honderden mottige en rafelige wilde paarden naar de jaarlijkse paardenmarkten brachten. De paardjes waren klein en leken eerder op grote honden, maar ze waren niet duur en het onderhoud viel ook mee. Het was moeilijk ze te beoordelen, omdat ze onzichtbaar waren onder een dikke harige vacht. Na een trimbeurt in maart zag je pas hun sierlijke benen, sterke ruggen en korte nekken. Na de aankoop werd het één constant gevecht, waarbij de nieuwe eigenaren veel blauwe plekken en beten opliepen. Zo had Frans een woest, bijtend paard dat Jimmy Gold heette. Hij probeerde het dan ook zo snel mogelijk voor een goede prijs te verkopen  Het was ook moeilijk om hun snelheid te beheersen, want het bit bleef vaak vastzitten achter hun tanden. Als de paarden ingereden waren deden de eigenaren mee aan de races in de lente en de herfst en werd er verwoed gewed.

The Lighthorse Brigade

De jonge buitenlandse mannen in Shanghai in de jaren 1920-1940 reden paard als vrijetijdsbesteding. Maar ze  stonden ook vroeg op om te trainen voor de races of voor de Lighthorse Brigade. De handelssteden in China werden onder andere verdedigd door dit soort vrijwillige brigades. Het Chinese achterland om de steden heen was niet veilig en er waren van tijd tot tijd heftige uitbraken van vreemdelingenhaat. Vroeg opstaan en paardrijden betekende vroeg naar bed gaan. De jonge mannen boden zo weerstand aan de verleiding ‘s avonds de stad in te gaan met alle verlokkingen van dien. Sporten als tennis, cricket en snelwandelen waren om die reden ook zeer geliefd.

Light Horse Eastern Trainig camp 1922                                                                           Frans op Jimmy Gold