De prachtige website van Weihsien, een Japans gevangenenkamp in China (1943-45), weihsien-paintings.org

(uitgelichte foto: najaar 1945, de familie de Jongh terug in Tientsin na het kamp )
Een ontmoetingsplek
Niet alleen is de website een ontmoetingsplek voor de oud-gevangenen, hun kinderen en kleinkinderen, maar het is ook een plek waar alle herinneringen, foto’s, films,{dag} boeken, verhalen, brieven, tekeningen etc., die iets te maken hebben met het kamp bewaard worden. Oud-gevangenen en hun familie vinden er mensen of vrienden terug, maken er nieuwe vrienden of vinden er alle informatie over wat er toen gebeurde. Er wordt ook nieuws te lezen over het museum op de plek van het kamp. Het museum houdt bezoekers van de site op de hoogte van de herdenkingen die het regelmatig organiseert en waarvoor het oud-gevangenen uitnodigt. De website is ingericht door en wordt bijgehouden door Leopold Pander, die geboren is in Weihsien. Hij was dus ten tijde van het kamp nog erg jong . Nog steeds ontvangt Leopold brieven van oud kampbewoners. Ook zijn er nog steeds oud-bewoners of familileden daarvan die de site net ontdekt hebben. Inmiddels zijn de mensen die In Weihsien verbleven erg oud. Hun brieven bevatten nog steed nieuwe kostbare herinneringen van wat er bijna een eeuw geleden gebeurde daar in China. Velen zijn leeftijdgenoten van Anneke de Jongh, een van de hoofdpersonen van mijn boek. Anneke wordt 95 jaar in september.
Twee recente brieven
1: 2 januari 2025
Hi
I have just discovered your website yesterday and was so pleased to have found it. My mother Audrey Broderick was in the camp with her parents William and Janet Broderick. My mother was born in Amoy, China 1934 and was 8 years old when she went into the camp. Her father William was a light house keeper but joined the British Navy and patrolled on the gunboats on the Yangtze river. I am hoping to attend the 80th anniversary this year to see the museum and the liberation memorial with their names incorporated. The picture is a photograph of my mother aged I think about 5 years old with her parents.”
Kind regards
Yvonne Riddell

2: 3 januari 2025
“Hello My name is Maida Harris Campbell and my parents were Reginald and Grace Harris and they taught at the China Inland Missionary school in Chefoo (Shantung) China where I was born in 1930 I was 15 years old when we were liberated in 1945. In 2005 I attended the 60th reunion in Weihsien with 3 of my children My son Jim and my nephew Norman may be attending the 80th reunion this year I am now going on 95 so will not be attending It was a wonderful experience meeting many classmates and also visiting Chefoo. I found it very interesting that your father worked on the Yangtze River My grandparents lived inland from the Yangtze River and my mother and siblings as well as my classmates travelled up the river for their Christmas holidays Because it took so long for children to travel home to their parents the school had a two month holiday at Christmas As a family we have gone to China 5 times I believe and the last time we took a trip up the Yangtze River”
Maida Harris Campbell
Chefoo Boarding School
Maida vertelt in haar brief dat ze op de China Inland Missionary school in Chefoo zat: dat was een kostschool aan de kust van Shantung, waar kinderen van missionarissen verbleven terwijl hun ouders diep in de (vaak onherbergzame en zelfs gevaarlijke) binnenlanden aan het werk waren. Ze zagen hun ouders heel weinig. Soms maar een keer per jaar of nog minder. Deze kinderen werden tijdens de oorlog geïnterneerd in het gevangenenkamp Weihsien, zonder hun ouders. Daar werden ze in een aparte groep begeleid door nonnen en vrouwelijke zendelingen. Ze werden van de andere gevangenen gescheiden gehouden, en kregen ook onderwijs van deze vrouwen. Ze zagen hun ouders pas terug na de bevrijding. Mijn tante Anneke vertelt dat deze jonge kinderen angstvallig beschermd werden. Zij kent veel leeftijdgenoten van het kamp, maar geen enkele leerling van Chefoo. Zie mijn blog: The children of the Empire of the Sun. Maida overigens geboren in hetzelfde jaar als Anneke de Jongh, mijn tante ,die dit jaar 95 wordt.
